Kuta, Gilli trawagnang, de vlucht

hallo mensen, ik ben inmiddels alweer thuis, super om iedereen weer te zien na zoon lange reis! .
Ik dacht.. ookal ben ik inmiddels alweer bijna een week thuis, ga ik toch nog even mn reisverslag schrijven over de laatste anderhalve week van mn reis.

In Kuta hebben we geraft 2 uur lang. Om daar te komen moesten we ook 2uur rijden. De weg ernaar toe was facinerend. Hoe de mensen daar rijden is ongelovelijk interessant. Alles wat hier verboden is is daar normaal en word geaccepteerd. Mensen die zomaar voor je komen rijden kijkt niemand van op, van een 2 baansweg word er vaak genoeg een 3 baansweg gemaakt. En als iedereen een richting op rijd zie je soms een verdwaalde scooter die de tegengestelde richting ingaat. Je ziet echt gekke dingen! Het raften was best leuk om te doen, wel vermoeiend haha. Savonds zijn we uitgegaan. Ik had gehoord over de club Bounty dat dat echt een super vette club was. Dus die avond gingen we daarheen. En ja het was een leuke club want we zijn gebleven tot sluitingstijd! Toen we buiten kwamen stond het vol met moeders met kids die aan het bedelen waren en armbandjes verkochten. Kinderen met drugs etc. Snel er doorheen lopen, maar verderop stond een groep van 20 jonge kinderen. die ons omsingelde, ik wist me eruit te redden en liep gewoon door maar een australiese jongen en canadees meisje waar ik mee was waren beroofd! De jongen wist zijn portomonee nog te redden maar het meisje was alles kwijt!en iedereen was ook ineens weg. Iedereen balen en een kuthumeur natuurlijk. maarj je spullen ben je kwijt, die vind ej nooit meer terug. Door dat soort dingen had ik ook minder zin om uit te gaan.Toch zijn we op een zaterdag nog een keer uit gegaan.. en de weg terug was het zo rustig, er was niemand die ons die avond had lastig gevallen! Terwijl het zaterdag was, heel raar.

We zijn naar een safari park gegaan. wat echt cool was omdat we de coolste fotos hebben gemaakt met een aapje en een slang. Ook hebben we nog op een olifant gereden.
Toen we klaar waren moesten we onze chaffeur bellen. Bij het safaripark hadden ze een service dat hun die voor je bellen... best raar toen ik vroeg.. Can you call our driver? hahaha.

Na een week in kuta gezeten te hebben zijn we naar het eiland Gilli Trawagnang gegaan met de fast boat. Dat ging echt te keer, de golven waren niet heel groot maar we gingen goed op en neer, en een klein golfje maakte de boot al n beetje kantelen. \Het was leuk.
Het eiland is echt paradise! Blauw water...wit strand..cocktailtje erbij... perfect! Ik en het canadese meisje dat samen met ons reisde, gingen nog proberen te surfen. Ik dacht; de 2e week in Sydney heb ik mn surflessen gehad en daarna nooit meer iets meegedaan. Ik moest het gewoon nog even proberen voor ik naar huis ging. Ik een surfboard huren,, naa ik gaf et snel op. Het was te ondiep als je zou vallen val je keihard op rotsen. Beetje jammer weer... Verder hebben we daar echt gewoon genoten! Lekker eten, zonsondergang gezien. Het eiland heeft n speciaal stukje waar het goed is om de zonsondergang te zien, er was een barretje en allemaal tafeltjes etc. De zonsondergang was mooi, nadat dat afgelopen was werd een vuurtje aangestoken en 2 vuurballen. Lekker muziek aan en n jongen ging los op de muziek met zn 2 vuurballen! it was just perfect!zou vet om te zien hoe hij daar stond te dansen, de zon die net onder was.. en de muziek maakte het compleet...
op de weg ernaar toe hadden we een paard met wagen genomen (dat is het enigste vervoer daar) want het is best een stukje ver weg van al het andere. Op de terug weg besloten we te lopen, het was toch best zielig voor dat arme paardje!


Na 3nachten op het eiland gingen Nicole en ik terug naar Kuta, daar nog even geshopt en onze laatste maaltijd gegeten. En de volgende dag was onze vlucht. Alles ging goed tot aan Londen. Moeten we nog 1 uurtje... missen we de laatste vlucht! aaaaaaaaaaaaaaaaaaah waaaaaaaaaaaaat? we werden standby gezet voor de volgende vluchten.. na 2 vluchten hadden we geluk en konden we mee!

de dag was wat anders gelopen dan gepland maar savonds hadden me ouders een BBQ georganiseerd waar ik iedereen weer zag na 7 lange maanden.

Inmiddels ben ik helaas alweer n beetje gewend aan het leventje hier. Al bezig met werk zoeken, maar ik weet niet waar ik zoeken moet. en ja..... back in real life!

bEDANKT VOOR DE LIEVE REACTIES DE AFGELOPEN MAANDEN XX