Koh Samui

Vrijdag 22 september gingen we dan EINDELIJK naar Koh Samui, ik keek hier zo naar uit. Na een ferry tocht arriveerden we op Koh Samui. Aangezien ik de vorige keren alle berichten had gemist van de hotels dat ze een transfer konden regelen vanaf het vliegveld / haven naar het hotel en het ons dus onnodig taxi kosten heeft gekost, had ik nu van te voren gecheckt of er zo n service beschikbaar was. Ja, dat was er dus wij stapte niet in de bus was 130 Baht kost. Eerst rustig lunchen en contact opnemen met de eigenaar. Bleek dat ze dit niet konden regelen en een taxi koste ons al 1200 baht. Onze, (ik zei hotel maar het is een villa park, lag blijkbaar aan de andere kant van het eiland en erg afgelegen. Het duurde ook even voor de taxi chauffeur ons stekkie had gevonden. We werden gastvrij ontvangen door een mevrouw uit Tsjechie, we hadden een heerlijke bungalow met 2 grote slaapkamers aan het strand. Een openbare bar / keuken waar we gebruik van konden maken. Ze legde uit waar we in de buurt konden eten en besloten die avond over het strand naar een restaurantje op zoek te gaan. Ik denk dat we wel een aantal restaurant voorbij zijn gelopen maar het zag er niet echt gezellig uit, we waren zo n beetje op het laatste punt gekomen en besloten aan te schruiven bij een restaurant waarvan je denkt : Hier ga ik last van mn buik krijgen. Het tentje was van een Thaise dame en haar Duitse man, ze heeft heerlijk voor ons gekookt en we hebben gelukkig nergens last van gehad. Het was er wel erg stil en je merkte dat het niet heel erg toeristisch was. Er voegden zich nog wat oudere Duitse mannen zich toe aan de bar. Na het eten besloten wij om via de "gewone" weg weer terug te gaan naar het park. Pikkedonker en hopend dat we op de goede weg zaten, 2 Duitse herders die achter een gammel hek volledig door het lint gingen omdat wij langs liep. We wisten niet hoe snel we door moesten lopen voordat het hek het begaf. Gelukkig hebben we het park in een keer gevonden en konden we in alle rust nog even genieten op ons terrein met een wijntje en de rust. De volgende dag hadden we een scooter gehuurd om het eiland rond te touren, we twijfelden heel erg maar omdat de taxi's hier toch vrij duur waren en scooter rijden gewoon heel makkelijk is. We zijn naar het Fishermans dorpje Bo Phut gereden waar we hebben geluncht, het was een beetje regenachtig weer dus we hebben vooral van het uitzicht genoten vanuit restaurantjes. We zijn gestopt bij tempels waaronder de What Plai Laem wat echt prachtig was. We hadden nog vele plannen maar helaas eindigde onze mooie reis een beetje hierna. Op weg naar de volgende bestemming, rijdend op de scooter lag er een slang op de weg. Ik denk een combinatie van de schrik, het willen uitwijken, het niet op tijd kunnen remmen zijn de toch over hem gereden en uitgegleden. Het scenario wat al vaker door mijn hoofd is gegaan gebeurde nu echt, we vielen. Ik kan mij nog goed herinneren dat ik Remco hoorde gillen en dacht "wat ben je aan het doen ?" 1 seconde later voelde ik dat we gingen vallen en dat ik dacht, Fack het gebeurd nu echt. We zijn gevallen en opgestaan, het moment van de val en het moment dat ik opstond kan ik mij niet herinneren, misschien was de klap zo hard dat het even zwart is geworden, of omdat het te snel ging ik weet het niet. Het enigste wat ik weet is dat ik naast een slang lag en probeerde weg te komen van hem en het verkeer wat ik langs hoorde rijden. Voor we het wisten stond er 3 man om ons heen en was de ambulance onderweg. Eerste hulp was het verschonen van onze wond, Remco moest duidelijk naar het ziekenhuis. Uiteindelijk is hij s'avond door de park eigenaar naar het beste ziekenhuis daar gereden, uiteindelijk bleek dat ie in zn voet en hand breuken had. Na 3 dagen ziekenhuis bezoeken besloten we dat het voor ons wel leuk was geweest zo en gelukkig konden we via onze verzekering 2 dagen eerder naar huis vliegen. Dinsdag eerst een vlucht naar Bangkok waar we een nachtje hebben geslapen in plaats van 2, en woensdag avond waren we weer veilig terug in NL. Helaas niet zo veel van Bangkok kunnen zien omdat Remco niet kon lopen en nog niet over goede krukken beschikte of een rolstoel, waar je in Thailand sowieso niet ver komt met die stoepen daar.